- Wetenschappelijke bewezen producten
- Orthomoleculaire voedingsadviezen
- Gespecialiseerd in probleemhuiden, pigment, acne en de huid optimaal gezond en jong houden
Huidaandoening Littekens
Littekens
Iedereen heeft wel ergens een litteken. Bij een diepe beschadiging van de huid ontstaat er bijna altijd een litteken. Het is ontsierend en in sommige gevallen kan het ook klachten geven zoals pijn of een trekkerig gevoel. Het type litteken dat ontstaat is onder ander afhankelijk van het genezingsproces dat de wond doorloopt. Graag leggen we je in het kort uit hoe zo’n wondgenezingsproces eruitziet.
Fase 1: Hemostase, bloedstollingsfase.
Bij het oplopen van een verwonding komen haarvaten en zenuwuiteinden bloot te liggen. Om het lichaam te beschermen worden de bloedvaten vernauwd en de bloedplaatjes klonteren samen. De wond wordt bedekt door een netwerk van ‘draadjes’. Hier blijven bloedcellen en eiwitten aankleven wat uiteindelijk opdroogt en resulteert in een korst.
Fase 2: Inflammatie, ontsteking. Na de bloedstolling verwijden de vaten rondom de korst zich weer waardoor bloedlichaampjes, eiwitten, elektrolyten en water worden toegelaten. Er kan een pijnlijke zwelling ontstaan. Vervolgens zorgen de witte bloedcellen ervoor dat de dode cellen opgeruimd worden en dat de bacteriën onschadelijk worden gemaakt.
Fase 3: Regeneratie, herstel
In de derde fase van het wondgenezingsproces begint het herstel. Er worden nieuwe bloedvaatjes aangemaakt en nieuw weefsel gevormd. De cellen aan de wondrand herstellen zich in snel tempo en bedekken het weefsel waardoor de wond is gesloten.
Fase 4: Hermodellering, rijping. Tijdens de hermodelleringsfase rijpt het nieuwe kwetsbare weefsel uit tot een dun, soepel en wit bindweefsellitteken. Het duurt gemiddeld één jaar voordat het litteken zijn definitieve kleur en vorm aanneemt.
Wat is een litteken?
Wanneer de epidermis (opperhuid) beschadigd raakt herstelt dit meestal probleemloos en onzichtbaar. Maar wanneer het gaat om een diepere wond en een beschadiging van de dermis (lederhuid), ontstaat er vaak littekenweefsel.
Er zijn verschillende soorten littekens die we kunnen onderscheiden. Hieronder zullen we in het kort de meest voorkomende soorten uitleggen.
Normaal litteken
Dit is het ideale litteken. Als reactie op de wond heeft de huid zelf bindweefsel aangemaakt en is het wondgenezingsproces verlopen onder de optimale omstandigheden. Normale littekens zijn plat, smal en iets lichter van kleur dan de gezonde huid. In de eerste zes weken na het ontstaan van de verwonding kan het litteken wat rood of gezwollen zijn, daarna neemt het zijn definitieve vorm aan.
Hypertrofisch litteken
Een hypertrofisch litteken is litteken dat verheven is, dus hoger ligt dan de omringende huid. Ook zijn hypertrofische littekens vaak hard, gevoelig en rood door een verhoogde bloedvoorziening. Het ontstaan van een hypertrofisch litteken kan meerdere oorzaken hebben. Het wondgenezingsproces kan bijvoorbeeld verstoord raken door een ontsteking, te veel spanning of vuil in de wond.
Atrofisch litteken
In tegenstelling tot het hypertrofische litteken ligt het atrofische litteken juist lager dan de omringende huid. Bij atrofische littekens is het genezingsproces vaak verstoord, waardoor er minder verbindingsvezels worden aangemaakt. Dit is het type litteken dat vaak kenmerkend is bij bijvoorbeeld acne of waterpokken.
Keloïd litteken
Een keloïd is een woekering van littekenweefsel en wordt vaak groter dan de oorspronkelijke verwonding. Ook zijn ze vaak dik en onregelmatig. Keloïd littekens komen vaak voor op de borst, de nek, het achterhoofd en de oren (bijv. na het schieten van gaatjes). Keloïd komt ook vaker voor bij een gekleurde huid.
Wat kan ik doen aan mijn litteken?
Met uitzondering van het keloïd litteken kunnen wij alle bovengenoemde littekens behandelen met microneedling (SkinPen). Voorafgaand aan de behandeling gaan we kijken naar het type litteken en hoe diep deze zich in de huid bevindt. Vaak kunnen we met behulp van microneedling zorgen dat het litteken minder opvallend en minder verheven wordt. Afhankelijk van de grootte en dikte van het litteken wordt er bepaald hoeveel behandelingen er nodig zullen zijn.
